2017,de zomer voorbij,Bello slaapt veel.
Beetje doof en de oogjes ook niet meer, wat het geweest is.
Hoe is het , om met een hondje op een flat te wonen.
Onze ervaringen van de laatste jaren,op foto,en een klein verhaaltje.

November 2013, we weten we verhuizen.
December,volop aan het werk in het nieuwe huis.
We nemen 2 maanden de tijd, om te verhuizen.
2014.
Was de verhuizing, een vergissing.
Het leven, is zo simpel niet meer!.

Soms is bij de mens,
zijn hersens toe aan rust.
Van alles kan dan irriteren,Vooral ander mans hond.
Na 1 week, wonen in ons nieuwe flatje!
Kwam de vraag,van ........
Was het jullie hond word ik gek van?
Kan best zo zijn.
Hij jankt wellicht als hij alleen is.
Moet wennen aan ons nieuwe huis.
Antwoorden man lief  tegen die ouwe knakker.
Onze Bello, vaart er wel bij. 
Al maanden niet meer alleen thuis geweest.
Zo ook, laat geen sigaretje vallen van je balkonnetje!
En zeker niet met opzet over het balkon gooien.
Natuurlijk snap ik dit.
Tegen alle menskes die roken, zeggen we, hupsakee, er staat een asbak.
Effe goed opletten, daar hoort een peuk in.
Op het balkon, is er een en al geluid.
Wat inhoud, als je de deur open doet
van de huiskamer.
Dat elk woord lijkt het, door een ander verstaan word.
Ik weet het, mijn stem klinkt hard.
En als ik van streek, ben.
Effentjes heel even te veel te verstouwen.
Het lijkt wel of in een keer het leven van een 10 naar 0 toe is gegaan.
Mijn telefoon, is dan rood gloeiend.
En mijn woorden komen eruit in alle heftigheid.
Tja, wat nooit was en nu wel is,er zijn zoveel oortjes om ons heen.
Effe dimmen dus.
Is het dat ik zo'n heimwee heb, naar mijn oude vertrouwde buurtje?
Dat het aanpassen zo verrekt moeilijk is.
Geklets over een ander mens, het wel en soms over het wee zal over al zijn.
Ben bijna nog nooit tegen gekomen, dat het niet zo is.
De kunst is, geef geen aanleiding!

 De tranen, in de stilte komen,
omdat ik denk buurvrouw ik mis je zo!

Ik heb heimwee,
naar mijn ouwe buurtje
in de pluto straat.
Ik heb heimwee.
 Naar mijn ouwe vertrouwde flatje.
Naar mijn buurtjes, die ik  gewoon mis.
Heimwee,
naar Mientje en Nico op het ouderen bankje.
We zijn er nog gaan kijken.
Het bankje was leeg.
3-8-2014...zondag morgen....
Heimwee, en toch het zal moeten wennen.
De deuren en ramen op dit moment  dicht.
De muziek zachtjes,/ wat ik zachtjes noem, is  dat voor de ander toch te hard?
Van de week, heb ik  tot 1 uur in de nacht  op balkon gezeten.
Zegt een of ander menske tegen de  onder buurman.
jullie  gesprek kan iedereen afluisteren.
Ik weet dit nu wel, maar hij???????????.
Probeer vandaag, meer de humor van dit alles te zien.
Ja ik vind troost in de muziek van op dit moment de woonwagen radio.
http://www.dewoonwagenradio.nl/
Ga straks maar een plaatje aanvragen.
Van Wilma landkroon.
Of Henny Thijsen.
.............................
Zondag middag.
Raam open , deur van balkon open. 
Verzoekjes aangevraagd, ook mijn zwager, en wij hebben een prachtige middag gehad.
En later in de middag.....
Mijn zwager, Lowieke heeft  GEKOOKT en nog gezongen.
  Prachtige Eigen muziek,Brabantse liedjes.
in de taal vanuit zijn ouderlijk thuis. ja daar geniet ik van..
Een goed uurtje later.
 De regen
bracht efkes verkoeling. 
Geen droge thuis komst, voor ons Lowieke.    
Maand  8  en 9.
heeft vele warmen  dagen gehad.
Onze Bello in zijn tentje op balkon.



27 december Het jaar 2014
loopt op zijn laatste benen.
Ik hoor haast geen vuurwerk.totaal anders, als in mijn oude buurtje.
Ik geniet van de rust,
En dat Bello ook geen angst heeft.
ik voel me thuis in de flat.
Maar diep in mijn hart zit het gevoel, had ik maar in de Pluto straat gebleven.
Gedane zaken . Nemen geen keer
 
 
Na de winter komt altijd weer zonneschijn.
Zomer 2015.
 
Wennen is het, dat het zo gehorig hier is.
De stoelen als ze schuiven, geen fijn gehoor.
Vertelden die ouwe knakker tegen ons!
Dus Matten op de balkon vloer.
De plantjes van jou,pas met het water geven wel op.
 zeer onprettig is het als er druppels water op mijn balkon vallen.
wink Snap ik, stel je voor, dat het op zijn kale koppie komt.
 
Toch langzaam komt het gevoel, dit is mijn thuis.
De tijd, de dagen waar blijven ze.
Met het ouder worden, lijkt wel of er minder dagen in 1 jaar zijn.
Amper gemerkt, dat de wintertijd kwam.
De broers bij elkaar.
Maand 2 in 2016.
Ja gelukkig, ze zijn weer bij elkaar!
In redelijke gezondheid!
Is dat niet het belangrijkste in ons leven.
Zomer,2015
De broers buurten wat af.
En Bello is zo ziekjes.
Ons ventje moet gedragen worden,
zijn ruggetje doet zoveel pijn.
Het lopen  lukt effe niet meer.
Toch een week later, is het  leed geleden.  

Herfst 2016.
Is er tussen Bello, en die ouwe knakker vanaf 2014 de vrede wel gesloten?
..........................................................................................................
Tja,we weten niet wat in andermans hoofd omgaat.
Waarom de mens is zoals hij is.
De tijd zal het leren, welke wind er gaat waaien.
 

En onze Bello , die loopt zijn rondje.
 is een dagje ouder geworden, slaapt veel.
Is zelden alleen thuis.
Gaat af  en toe  logeren bij de kinderen.
Gaat mee naar het volks tuintje toe.
En ja, hij blaft als ie mee mag. 
2017 maand 6
 
.De sfeer gaat mee met het weer.
  De zomer zon, mens  op het balkon.
En ergens op de flat, een hondje dat blaft.
Een hondje voor  de ene mens
onprettig.
Is voor de ander mens het hondje een  zegen.
Zou het niet leutig zijn, om de blaffende mens,
af en toe te muilkorven,
of een blafbandje om  te doen?
 
 

 


 

 
Zomaar een dagje, een momentje van simpele volks mensen die we zijn. En af en toe een gedachten gang in een verhaaltje verwerkt, waar of niet waar.